KOORDYNATOrzy wdrażania

programu:

MONIKA KRUK,

JOANNA ZIĘTEK

 

---

 

Autorzy programu:

Agnieszka Bednarczyk

Emilia Fonik

Małgorzata Jachimczak

Małgorzata Olesiak – Zdonek

Monika Kruk

Beata Kubica

Ewa Majewska

Joanna Ziętek

„Kochajcie książki.

One ułatwiają wam życie,

po przyjacielsku pomogą zorientować się

 w pstrej burzliwej gmatwaninie myśli,

 uczuć i zdarzeń.

One uczą nas uszanować człowieka

i samych Siebie,

 one uskrzydlą rozum i serce uczuciem

miłości dla świata, dla człowieka”

 

Maksym Gorki

 

Charakterystyka programu i procedura osiągania celu

 

Niniejszy program wpisuje się przyjętą przez naszą placówkę „Koncepcję Pracy Przedszkola w latach 2015 - 2020”  w  szczególności koncentrując się na zadaniach związanych z propagowaniem wśród wychowanków i ich najbliższego środowiska twórczości Kawalerów Orderu Uśmiechu, których dumne imię nosi nasze przedszkole. Gromadząc materiały autorki miały w swym zamierzeniu wzbogacić treści obowiązującej „Podstawy programowej wychowania przedszkolnego” o informacje na temat ludzi szczególnie zasłużonych w działalności na rzecz  dobra najmłodszych.

      Przedstawione poniżej cele ogólne traktujemy jako zamierzenia oddane do długotrwałej realizacji, przez cały okres pobytu dziecka w przedszkolu. Natomiast cele szczegółowe to osiągnięcia absolwentów naszej placówki wyrażone  w konkretnych umiejętnościach  i zdobytej wiedzy na koniec wychowania przedszkolnego.

Cele ogólne programu:

 

-  wsparcie całościowego rozwoju dziecka
-  propagowanie postaw i twórczości autorstwa Kawalerów Orderu Uśmiechu  

-  rozwijanie zainteresowań  muzycznych i czytelniczych.
 

Cele szczegółowe:

-  uczestniczy w zabawach ruchowych, w tym rytmicznych, muzycznych, naśladowczych

-  przeżywa emocje w sposób umożliwiający mu adaptację w nowym otoczeniu (…)

-  przedstawia swoje emocje i uczucia, używając charakterystycznych dla dziecka form wyrazu

-  rozstaje się z rodzicami bez lęku, ma świadomość, że rozstanie takie bywa dłuższe lub krótsze

-  rozróżnia emocje i uczucia przyjemne i nieprzyjemne, ma świadomość, że odczuwają  i przeżywają je wszyscy

   ludzie

-  szuka wsparcia w sytuacjach trudnych dla niego emocjonalnie; wdraża swoje własne  strategie, wspierane przez

   osoby dorosłe lub rówieśników

- zauważa, że nie wszystkie przeżywane emocje i uczucia mogą być podstawą do podejmowania

  natychmiastowego działania, panuje nad nieprzyjemną emocją (…)

- dostrzega, że zwierzęta posiadają zdolność odczuwania, przejawia w stosunku do nich życzliwość i troskę

- dostrzega emocjonalną wartość otoczenia przyrodniczego jako źródła satysfakcji estetycznej

- przejawia poczucie własnej wartości jako osoby, wyraża szacunek wobec innych osób i przestrzegając tych

   wartości, nawiązuje relacje rówieśnicze

- odczuwa i wyjaśnia swoją przynależność do rodziny, narodu, grupy przedszkolnej, grupy

  chłopców, grupy dziewczynek oraz innych grup (…)

- używa zwrotów grzecznościowych podczas powitania, pożegnania, sytuacji wymagającej przeproszenia                    i przyjęcia konsekwencji swojego zachowania

- ocenia swoje zachowanie w kontekście podjętych czynności i zadań oraz przyjętych norm grupowych

- przyjmuje, respektuje i tworzy zasady zabawy w grupie, współdziała z dziećmi w zabawie, pracach użytecznych,

  podczas odpoczynku

- nazywa i rozpoznaje wartości związane z umiejętnościami i zachowaniami społecznymi

- respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne  potrzeby

- obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe

- komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi, wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne; wyraża

   swoje oczekiwania społeczne wobec innego dziecka, grupy

- wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu za pomocą komunikatów

  pozawerbalnych: tańca, intencjonalnego ruchu, gestów, impresji plastycznych, technicznych, teatralnych,

  mimicznych, konstrukcji i modeli z tworzyw i materiału naturalnego

- wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu za pomocą języka

   mówionego, posługuje się językiem polskim w mowie zrozumiałej dla  dzieci i osób dorosłych, mówi płynnie,

   wyraźnie, rytmicznie, poprawnie wypowiada ciche i głośne dźwięki mowy, rozróżnia głoski na początku i końcu

   w wybranych prostych fonetycznie słowach

- odróżnia elementy świata fikcji od realnej rzeczywistości (…)

- rozpoznaje litery, którymi jest zainteresowane na skutek zabawy i spontanicznych odkryć, odczytuje krótkie

  wyrazy utworzone z poznanych liter w formie napisów drukowanych  dotyczące treści znajdujących

   zastosowanie w codziennej aktywności

- odpowiada na pytania, opowiada o zdarzeniach z przedszkola, objaśnia kolejność zdarzeń w prostych

   historyjkach obrazkowych, układa historyjki obrazkowe, recytuje wierszyki, układa i rozwiązuje zagadki

- wykonuje własne eksperymenty językowe, nadaje znaczenie czynnościom, nazywa je,  tworzy żarty językowe

   i sytuacyjne, uważnie słucha i nadaje znaczenie swym  doświadczeniom

- eksperymentuje rytmem, głosem, dźwiękami i ruchem, rozwijając swoją wyobraźnię muzyczną (…)

- wykonuje własne eksperymenty graficzne farbą, kredką, ołówkiem, mazakiem(…)

- wymienia nazwę swojego kraju i jego stolicy, rozpoznaje symbole narodowe (godło, flaga, hymn), nazywa

  wybrane symbole związane z regionami Polski ukryte w podaniach, przysłowiach, legendach, bajkach, np.

   o smoku wawelskim, orientuje się, że Polska jest jednym z krajów Unii Europejskie

- posługuje się w zabawie i w trakcie wykonywania innych czynności pojęciami dotyczącymi następstwa czasu

   (…)

- posługuje się pojęciami dotyczącymi zjawisk przyrodniczych (…)

- podejmuje samodzielną aktywność poznawczą (…)

- wskazuje zawody wykonywane przez rodziców i osoby z najbliższego otoczenia, wyjaśnia,

   czym zajmuje się osoba wykonująca dany zawód

Zasady, metody i formy

 

„Zasada psychologiczna mówi: zanim zawołasz dziecko i zaproponujesz mu wykonanie ćwiczenia, musisz pobudzić zainteresowanie dziecka tak, by było gotowe do jego wykonania, i by chciało z całych sił wykonać je samodzielnie; nauczyciel ma za zadanie wyłącznie kierować i nadzorować, by dziecko nie zeszło z wytyczonej drogi.

L. Wygotski

 

         Konstruując program przyjmujemy założenie, że podstawową formą aktywności dziecka jest zabawa. W jej trakcie dziecko wykorzystuje swój ogromny potencjał, zdobywając nowe umiejętności. Nauczyciel podczas tych zabaw okazuje wsparcie i pomaga swym wychowankom.

      Dorosły – nauczyciel organizuje proces wychowania i  uczenia się tak,  by mieścił się   w strefie najbliższego rozwoju dziecka, która swymi granicami zakreśla szczególny obszar poczucia bezpieczeństwa i wrażliwości oraz podatności najmłodszych na poznawanie świata. Dzięki temu nauczyciel może przyspieszyć tempo rozwoju dziecka i osiągnąć większe efekty wychowawczo-dydaktyczne jednocześnie  stawiając przed nim zadania wymagające od wychowanka zaangażowania i twórczego podejścia do zaistniałej sytuacji.

      W swojej pracy nauczyciel powinien stosować takie metody i formy pracy, aby dziecko mogło wielostronnie się rozwijać. Powinny to być atrakcyjne formy i metody oparte na:
- różnorodnych zabawach,
-  obserwacji i pokazie,
-  działaniu,
-  pokazie słownym,
-  przykładzie osobistym,
-  rozwiązywaniu zadań według własnego pomysłu,
-  doświadczeń dziecka, 
-  spontanicznej i swobodnej aktywności własnego dziecka,
-  grach dydaktycznych,
-  zajęciach dramowych,

       Jednocześnie treść podstawy programowej wychowania przedszkolnego jasno określa zadania przedszkola prowadzące wsparcia całościowego rozwoju dziecka:

1. Wspieranie wielokierunkowej aktywności dziecka poprzez organizację warunków sprzyjających nabywaniu doświadczeń w fizycznym, emocjonalnym, społecznym  i poznawczym obszarze jego rozwoju.                   

2. Tworzenie warunków umożliwiających dzieciom swobodny rozwój, zabawę i odpoczynek w poczuciu bezpieczeństwa.

3. Wspieranie aktywności dziecka podnoszącej poziom integracji sensorycznej i umiejętności korzystania z rozwijających się procesów poznawczych.

4. Zapewnienie prawidłowej organizacji warunków sprzyjających nabywaniu przez dzieci doświadczeń, które umożliwią im ciągłość procesów adaptacji oraz pomoc dzieciom rozwijającym się w sposób nieharmonijny, wolniejszy lub przyspieszony.

5. Wspieranie samodzielnej dziecięcej eksploracji świata, dobór treści adekwatnych  do poziomu rozwoju dziecka, jego możliwości percepcyjnych, wyobrażeń i rozumowania, z poszanowaniem indywidualnych potrzeb i zainteresowań.

6. Wzmacnianie poczucia wartości, indywidualność, oryginalność dziecka oraz potrzeby tworzenia relacji osobowych i uczestnictwa w grupie.

7. Tworzenie sytuacji sprzyjających rozwojowi nawyków i zachowań prowadzących do samodzielności, dbania o zdrowie, sprawność ruchową i bezpieczeństwo, w tym bezpieczeństwo w ruchu drogowym.

8. Przygotowywanie do rozumienia emocji, uczuć własnych i innych ludzi oraz dbanie  o zdrowie psychiczne, realizowane m.in. z wykorzystaniem naturalnych sytuacji, pojawiających się w przedszkolu oraz sytuacji zadaniowych, uwzględniających treści adekwatne do intelektualnych możliwości i oczekiwań rozwojowych dzieci.

9. Tworzenie sytuacji edukacyjnych budujących wrażliwość dziecka, w tym wrażliwość estetyczną,

w odniesieniu do wielu sfer aktywności człowieka: mowy, zachowania, ruchu, środowiska, ubioru, muzyki, tańca, śpiewu, teatru, plastyki.

10. Tworzenie warunków pozwalających na bezpieczną, samodzielną eksplorację otaczającej dziecko przyrody, stymulujących rozwój wrażliwości i umożliwiających poznanie wartości oraz norm odnoszących się do środowiska przyrodniczego, adekwatnych do etapu rozwoju dziecka.

11. Tworzenie warunków umożliwiających bezpieczną, samodzielną eksplorację elementów techniki w otoczeniu, konstruowania, majsterkowania, planowania i podejmowania intencjonalnego działania, prezentowania wytworów swojej pracy.

12. Współdziałanie z rodzicami, różnymi środowiskami, organizacjami i instytucjami, uznanymi przez rodziców za źródło istotnych wartości, na rzecz tworzenia warunków umożliwiających rozwój tożsamości dziecka.

13. Kreowanie, wspólne z wymienionymi podmiotami, sytuacji prowadzących do poznania przez dziecko wartości i norm społecznych, których źródłem jest rodzina, grupa  w przedszkolu, inne dorosłe osoby, w tym osoby starsze, oraz rozwijania zachowań wynikających z wartości możliwych do zrozumienia na tym etapie rozwoju.

14. Systematyczne uzupełnianie, za zgodą rodziców, realizowanych treści wychowawczych  o nowe zagadnienia, wynikające z pojawienia się w otoczeniu dziecka zmian i zjawisk istotnych dla jego bezpieczeństwa i harmonijnego rozwoju.

15. Systematyczne wspieranie rozwoju mechanizmów uczenia się dziecka, prowadzące do osiągnięcia przez nie poziomu umożliwiającego podjęcie nauki w szkole.

16. Organizowanie zajęć – zgodnie z potrzebami – umożliwiających dziecku poznawanie kultury i języka mniejszości narodowej lub etnicznej lub języka regionalnego – kaszubskiego.

17. Tworzenie sytuacji edukacyjnych sprzyjających budowaniu zainteresowania dziecka językiem obcym nowożytnym, chęci poznawania innych kultur.

 

Ewaluacja programu

      Z racji celów programu  opartych  głównie na kształtowaniu w wychowankach  postaw moralnych, patriotycznych i humanitarnych oraz  rozwijaniu  umiejętności z zakresu wielorakiej aktywności przy jednoczesnym wdrażaniu do podejmowania  twórczości własnej, czyli budowaniu cech osobowości wychowanków niemożliwych do bezpośredniego zmierzenia oraz ujęcia efektów w formie liczbowych wyników badań  ewaluacja programu będzie polegała na:

• systematycznej obserwacji zachowań dzieci i sięganiu po literaturę adekwatną  do podejmowanej tematyki lub zaistniałej sytuacji,
• opracowaniu przez autorów i realizatorów programu  notatek z refleksji towarzyszących wdrażaniu treści i podzieleniu się swymi spostrzeżeniami podczas  spotkania Rady Pedagogicznej kończącego dany rok szkolny,
• systematycznemu dokumentowaniu realizacji programu w postaci zapisów w dzienniku,
• analizowaniu i gromadzeniu  prac plastycznych powstałych podczas zajęć,
• opracowaniu scenariuszy ciekawych zajęć i przedsięwzięć dotyczących realizacji treści programu,
• wprowadzaniu z mian w programie i kontynuowaniu jego realizacji w kolejnych latach.